اینم از مراسم عروسی حالا بگین کی دوست داره داماد یا عروس بشه

 با کجاوه ای که با زیور آلات و پارچه های رنگی تزئین شده عروس را به خانه ی خود می آورد و خطبه ی

عقد توسط یکی از آخوندهای محل در خانه ی داماد جاری می شود.

به این ترتیب که در موقع جاری شدن خطبه ی عقد ، عروس و داماد در اتاق جدا هستند و این به خاطر

حضور مردان نامحرم است .

در اتاقی که عروس و همراهانش حضور دارند، عروس در وسط اتاق می نشیند و همراهانش دور او حلقه

می  زنند در این هنگام عروس موهای بافته ی خود را آزاد و سنجاق سری اش را باز می کند ، هیچ گونه

زیورآلاتی نباید داشته باشد و طلا و جواهرات خود را در آورده و اشیای فلزی را از خود دور می کند و هیچ

کس حق تکیه دادن به دیوار را ندارد ، حتی نباید دست ها را در هم قلاب کنند و دو نفر دیگر قیچی می

زنند.ترکمن ها معتقدند که قیچی زدن گره ها را باز و جادوها و طلسم ها را باطل می کند.

در هنگام جاری شدن خطبه ی عقد اگر متوجه شوند که کسی در حال گره زدن نخ یا گره زدن پارچه و یا

اینکه دست به سینه نشسته به او گوشزد می کنند . تا اینکه داماد دو نفر شاهد شناخته شده و معتمد

را برای گرفتن جواب از عروس می فرستد که عروس باید به یکی از این دو مرد وکالت دهد و در واقع او

شاهد رسمی ازدواج آنها خواهد بود.

مردان به همراه هم وارد شده و یکی از آن دو با صدای بلند و رسا می پرسد که به چه کسی وکالت می

دهد؟ بعد از دو الی سه بار تکرار،عروس به یکی از آن دو مرد وکالت می دهد و در واقع با وکالت خود جواب

مثبت خود را اعلام می کند. بعد از آن که خطبه ی عقد جاری شد؛ دختران،شادی به راه انداخته و نقل و

شیرینی و شکلات و آب قند بین مهمان ها پخش می کنند.دختران ترکمن به امید باز شدن بخت خود آب

قند را می نوشند و برای نوعروس آرزوی خوشبختی می کنند.

ساعاتی بعد داماد به همراه ساق دوش هایش به اتاق عروس می آیند و مادر داماد دست پسرش را در

دست عروسش می گذارد و خود یا یکی از زنان بزرگ فامیل داماد مطالبی را در قالب شعر که در مقدمه

ی آن مطالبی درباره ی اینکه ازدواج یک سنت حسنه و خدایی است و در ادامه یک سری توصیه هایی به

عروس و داماد در قالب طنز بیان می دارد که در این قسمت مقدمه ی این شعر زیبا را آورده ایم.

« بیگ تانقرینگ آدی بیلن »

ازل ربم بیرینه - آدم ، هوا دورانه – ابراهیم (ع)،سارا بیلن – محمد (ص)، کبری بیلن – علی (ع) د زهرا

بیلن – باش چاتیشیب ، برلشیب – بززه ، شونن یولینی آلیشیب – قدم لرنا گول قویشیب – ایکی جوان

بر لشدریاس – اللرینی اللشدریاس .

« بنام خداوند بخشنده و مهربان »

از ابتدای عالم که خداوند مقرر کرد ، آدم و هوا با هم باشند – حضرت ابراهیم (ع) با سارا – حضرت محمد

مصطفی (ص) با حضرت خدیجه و حضرت علی (ع) با فاطمه ی زهرا بود .ما هم راه آنها را گرفته ، قدم

هایشان را گل فرش کرده و دست دو جوان را در دست هم می گذاریم .

* این است سنت ترکمن *

و اما آیا این سنت هنوز هم به این شکل اجرا می شود یا نه ؟!!

و اینکه آیا ما در حال حاضر از سنت خود فاصله گرفته ایم ؟!!!

و خیلی سوال دیگه که می تونه در این مورد مطرح بشه و جواب این سوال ها با شماست ...

                                                                                             حتما نظر بدهید منتظریم...